Körlük Olduğum yerde donup kalmış gibiydim oysa yürümeye devam ediyor, yanımdaki gözcü ile eve geri dönüyordum. Ayaklarım tıpkı zihnim gibi bağımsızlığını ilan etmişti. Perçem senin yüzünden öldü. Bu gerçeğin içinde kısılıp kaldım. “Kuluçka ölürken ailesi ödüllendirilir, belliki kıymet verdiğiniz birisiymiş ama bu ailesi tarafından ona biçilen bir kader. Sizin …
Devamı10.BÖLÜM Pazar Yeri Bahçedeki kırık dökük bankın üzerinde halsizce oturuyordum. Perçem’in meraklı bakışları, yüzümde gezinip duruyor, sormak isteyip soramadığı şeyler gözlerinden dışarı taşıyordu. “Sen eve üç gün gelmeyince karakola bildirdim, kayıp listesine eklediklerini söylediler. Ama evine bile bakmaya gelmediler. Neyse ki buradasın” dedi en sonunda. Benim bi…
Devamı9. Bölüm Başsız Ağaç “Başına doğru bakar olsam, başsız ağaç Dibine doğru bakar olsam, dipsiz ağaç” Geçmişime ait yüzlerce an, onlarca farklı mekan, hatırladığım ve hatırlamadığım birkaç yüz insan. Akıp geçen zamana karşı bir saat gibiydim. Orada öylece duruyordum ve ruhum yelkovan ile akrebin ritmine uyarak farklı bedenlerde uyandırıyordu beni. Yıllar geçiyor bü…
Devamı